Na początku ubiegłego stulecia wydawało się, że piękny świat dworĂłw, polowań i uczt będzie trwał wiecznie. Jednak wojenne zawieruchy rozproszyły ludzi, a pałace obrĂłciły się w ruinę. To, co ocalało, zabrał komunizm. Zofia i Staś Tarnowscy - wokĂłł ktĂłrych ogniskuje się opowieść - długo nie mogli znaleźć dla siebie miejsca na obczyźnie. Dziś potomek rodu Tarnowskich wyrusza na poszukiwanie swoich polskich korzeni. Nikogo przy tym nie wybiela, dąży do uchwycenia prawdy, czasem gorzkiej i niewygodnej. Pisze o burzliwych losach trzech pokoleń galicyjskiej arystokracji: o powrocie do rodzinnych majątkĂłw po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku i o pĂłźniejszej walce z plagą grabieży, o beztroskich latach spędzonych w stolicach kulturalnych świata i życiu w pustynnym kurzu obozĂłw wojskowych - ale też o miłości, zdradzie i zemście.